شوریده دل

عکس نوشت 44 میای یا بیام ؟!! خندید! چه زیبا میخندید، چه جادویی، چه معصومانه چه تنها . طعم خنده اش طعم آب نبات های دارچینی بود که مادر بزرگ از شابدل عظیم میاورد. طعم گس خرمالوهای نارنجی پاییز بود که از شاخه های بدون برگ شان آویز بودند .  طعم خجالت پر از شوری…