سمر انجمن ادبیات داستانی سمر

یادداشتی برفیلم (یک زندگی پنهان) ساخته ترنس مالیک (۲۰۱۹) فیلم از جنگ می‌گوید. از خونریزی و تجاوز،از ظلم و بیگناه کشی، اما نه از توپ خبری هست و نه از تانک. نه سنگر است و نه کشته و زخمی. فیلم از جنگی بزرگتر و عظیم تر و دردناک تر می‌گوید. چیزی که در قرآن جهاد اکبر گفته شده است. فیلم …

انجمن ادبیات داستانی سمر برگزار می کند: کارگاه داستان ۱ کارگاه داستان ۴ دوره آموزشی اصول و فنون داستان بلند و رمان (ترم ۳) هنرجویان و علاقه مندان با ارسال نام و نام خانوادگی، شماره همراه و دوره مدنظر خود تا تاریخ ۱۳۹۹/۰۳/۱۵ نسبت به پیش ثبت نام اقدام نمایند. ‏ارسال اطلاعات به تلگرام انجمن ادبیات داستانی سمر: samarsabz@ ‏تاریخ …

  اتاق های زندان را نقاشی می کنم. من که رفتم کسی نبود آن جا. یعنی من را وقتی می برند که دیگر قرار نیست آن آدم برگردد به سلولش.  می دانید که زندانی ها روی دیوارها می کشند، می تراشند، می نویسند، نقاشی، شعر، ترانه.  از همین چیزها می شود حدس زد اینکه آزاد بوده حالا آمده اینجا زندانی …

صدای مادرش بود. یادش آمد. زمانی که هنوز وارد این شلوغی ها نشده بود. اما کجاست؟ جعبه چوبی را بغل گرفته بود به خیال اینکه می تواند بار دیگر به رحم مادرانه ای بازگردد. یادش آمده بود. صدای مادرش بود. مهدی نوروزی …………………………………………………………… سازت بد نیست باباجان ولی خودت هم می دانی که حالا حالاها باید تمرین کنی، فعلا کوتاه …

-مادر -جان مادر -چرا بعد از این همه بدبختی و دربدری و بد آوردن وقتی میرم پشت آینه خودم رو شکسته و زمین خورده نمی بینم، از خودم لجم می گیره چقدر خیره ام من!! -به بابای خدا بیامرزت رفتی مادر همیشه می گفت: ریشه به جا باشه باز سبز میشه! الهی نور به قبرش بباره یکبار بهش گفتم: مرد …

  من کلاغ بودم باور کنید راست می گویم. اینجا کبوتر شدم. باور نمی کنید خودتان امتحان کنید. .. علی اکبر ترابیان …………………………………………………………… قول بده این بار که آمدم مانند کلاغ من را بال پرواز بدهی سمانه حسینی …………………………………………………………… طوقی مرا به اینجا کشاندی!  طوقی منم اینجا بمانم ؟ تو گفتی بیام، گفتی تو بیا دیگر کلاغ نباش، سفید شو، …

از معدن تا کارخانه ۹۰۰ کیلومتر کویر و صحرای بی آب و علف، تپه های رمل و آفتاب سوزان، اگر این شترها نبودند چه خاکی باید به سرمان می کردیم؟ – پس بریم توی خط پرورش شتر علی اکبر ترابیان …………………………………………………………… امروز این آدمها چقدر با ما مهربان شده اند. دلشان به رحم آمده و بارکمی برپشت مان گذاشته اند. …

-گفتید کجا؟ -خیابان ۳۲ مجتمع کارگران ۱۷ بلوک ۶۵ -چند وقته آمدی شهر؟ -دوساله -روستا کار نداشتی؟ -چرا چندساله آب کم شده زراعت ها خوب نیست. سحر می رفتیم صحرا برای آبگیری، آفتاب برمی گشتیم برای خوردن ناشتا. حالا سحر راه می افتیم برسیم به کارخانه، سه ایستگاه عوض می کنیم بازم دیر می رسیم. عصر هم خسته و کوفته …

   آه… ای توپ عزیزم مثل اینکه بازهم فقط من وتو باید باهم باشیم. با تو به تنهایی بازی کنم . یعنی خواندن بهتره از بازی کردن که هیچکس نمیاد با من بازی کنه . منم کتاب خوندن رو دوس دارن ، اوه خدا جون ،،، چرا معصومه یسبی …………………………………………………………… هیچکی نمیاد با من بازی کنه! سامان: اروین پاس بده …

  نفهمیدیم غذاهای روی میز چه زمانی به ته رسید. میز گرسنه بود همه چیز را می خورد، هرچه دم دستش بود. و بزرگ و بزرگتر می شد آنقدر که هر کدام از ما گوشه ای از آن افتاده بودیم و صدای هم را به سختی می شنیدیم ..آنقدر بزرگ که دیگر نتوانستیم همدیگر را ببینیم. سمانه حسینی …………………………………………………………… پدر: ای …