جايزه بين‌المللي كارلوس فوئنتس برای آفرينش ادبي به زبان اسپانيايي در سال ۲۰۲۳ به النا پونياتوسكا رسيد.
جايزه كارلوس فوئنتس به النا پونياتوسكا رسيد
مهر به نقل از افه گزارش داده که هیات داوران، متشکل از خاویر گارسیادیگو، لوئیس گارسیا مونترو، رنه آکوستا و مارگو گلانتز دلیل این انتخاب را روایت لحظات مهمی از تاریخ معاصر مکزیک به قلم النا پونیاتوسکا دانسته‌اند. با این انتخاب، پونیاتوسکا ۹۱ ساله معادل 125 هزار دلار امریکا، یک دیپلم افتخار و یک مجسمه یادبود دریافت خواهد کرد. پونیاتوسکا با نوشتن به زبان اسپانیایی، از طریق روزنامه‌نگاری، وقایع‌نگاری، مصاحبه و رمان، در پیشبرد ادبیات مکزیکی مشارکت داشته و پیش‌تر جایزه معتبر سروانتس را در سال ۲۰۱۳ از آن خود کرده است. او چهارمین نویسنده زنی است که این جایزه را دریافت می‌کند. پیش از او، مارگو گلانتز مکزیکی، دیاملا التیت شیلیایی و لویزا والنسولا آرژانتینی نویسندگان زنی بودند که این جایزه را بردند.
این جایزه به یاد کارلوس فوئنتس نویسنده شهیر مکزیکی برگزار می‌شود و به دنبال معرفی آثار کسانی است که بات آثارشان، ادبیات جهان را غنی می‌کنند.
این جایزه قبلا هر دو سال یک‌بار برگزار می‌شد، اما از سال ۲۰۱۹ با توافق بین وزارت فرهنگ فدرال و روزنامه‌نگار سیلویا لموس، همسر فوئنتس به جایزه سالانه بدل شد.
النا پونیاتوسکا ۱۹ مه ۱۹۳۲ در پاریس فرانسه به دننیا آمد. او به عنوان نویسنده تقریبا تمام ژانرهای ادبی را تجربه کرده و رمان، داستان کوتاه، شعر، مقاله، وقایع‌نگاری و همچنین داستان‌های کودکانه و اقتباس‌های صحنه‌ای را در کارنامه دارد. پونیاتوسکا از سال ۱۹۴۲ در مکزیک زندگی می‌کند و از سال ۱۹۶۹ ملیت مکزیکی دارد.
وی سال ۱۹۵۵ اولین رمان خود را به نام «لیلوس کیکوس» منتشر کرد و سال ۱۹۷۱ برنده جایزه ادبی خاویر ویلاوروتیا برای «شب تلاتلولکو» شد ولی آن را نپذیرفت. وی سال ۱۹۶۴ «تا زمانی که تو را ببینم عیسای من» و سال ۱۹۸۸ «گل لیس» را نوشت. در کتابشناسی گسترده وی آثار برجسته دیگری چون «دیگوی عزیز، کوئیلا تو را در آغوش می‌گیرد» (۱۹۷۸)، «شب می‌آیی» (۱۹۷۹)، «سکوت قوی است» (۱۹۸۰)، «تمام مکزیک» (۱۹۹۰)، «تینسیما» (۱۹۹۱)، «پیاده‌روی اصلاحات» (۱۹۹۷)، «همه از یکشنبه» (۱۹۹۸)، «نامه‌های آلوارو موتیس به النا پونیاتوسکا» (۱۹۹۸)، «سربازان» (۱۹۹۹)، «خوان سوریانو، فرزند هزار ساله» (۱۹۹۹)، «پوست بهشت» (۲۰۰۴) و «عاشق لهستانی» (۲۰۲۱) جای دارند. در میان آثار روزنامه‌نگاری او، تاریخ جنبش دانشجویی ۱۹۶۸، زلزله ۱۹۸۵ مکزیکوسیتی و درگیری در چیاپاس در سال ۱۹۹۴ از نوشته‌های برجسته وی هستند.
