نفهمیدیم غذاهای روی میز چه زمانی به ته رسید. میز گرسنه بود همه چیز را می خورد، هرچه دم دستش بود. و بزرگ و بزرگتر می شد آنقدر که هر کدام از ما گوشه ای از آن افتاده بودیم و صدای هم را به سختی می شنیدیم ..آنقدر بزرگ که دیگر نتوانستیم همدیگر را ببینیم.

سمانه حسینی

پدر: ای وای فای تو را به امواج همیشه جاری ات قسم می دهیم آنی و کمتر از آنی ما را به خودمان و مگذار.

خانواده: آمین

پدر: ای وای فای در خواب و بیداری با ما باش ای منبع مهر و وفا.

خانواده: آمین

پدر: ای وای فای پدران ما نیازهای روانی و معنوی را فدای نیازهای جسمانی می کردند و چه زیانبار زیستند

اما تو نیازهای جسمانی را در خدمت نیازهای روانی و معنوی قرار داده ای تو را سپاسگزاریم.

خانواده: سپاس ای رفیق ترین رفیق

علی اکبر ترابیان

هر چهارتامون تو یک کهکشان هستیم. من یک سیارک جوان و سرگردانم. یتیم و تنها. اما جدیدا با تکنولوژی کشف کرده ام که در این دنیا احتمالا تنهای تنها هم نیستم. احتمالا دویست و سه هزار سال نوری اون طرف تر یک ابر نواختر هست تو مدار ما که داره در مدار کهکشان می چرخه. به احتمال خیلی قوی چهار هزار میلیارد سال نوری اون طرف ترم روی مدار یک سیاه چاله است که هنوز ماهیتش رو نمی دونم. هنوز دستگاهی کشف نکرده ام که بتوانم به او برسم. و  دورترین موجود از من یک ستاره کوتوله است که حداقل شش تریلیون سال نوری با من فاصله داره و هنوز نورش به من نرسیده و من تنها از روی امواج الکتریکی حدس زده ام که احتمالا باید یک کوتوله باشه.

مهدی نوروزی

روزی که غول تکنولوژی آمد یک هدیه جالب و سرگرم کننده به ما داد. وای فای مهربان. با وای فای همه چیز برای ما مهیاست. کار، درس و یک عالمه دستور غذایی. این وسط نفهمیدیم از کی گرسنه ماندیم با این که همه چیز برای پخت و پز مهیاست. تشنه ماندیم با این که آب در دسترسمان هست. تنها ماندیم با این که نزدیک به هم نشسته ایم و زندگی می کنیم.

پریسا خزایی

 

دیدگاهتان را بنویسید