نقد فیلم ۱۹۶۸ ؛داستان مسابقه ی فوتبالی باریشه های سیاسی
نقدی بر فیلم 1968
نقاد:نرجس خاتون ساعدی(عضو انجمن ادبیات داستانی سمر)
کارگردان: امیر مهدی پور وزیری
تهیه کننده:ایرج‌محمدی
بازیگران:امیراحمد قزوینی، هادی شیخ الاسلامی،پادینا کیانی، امیر نوروزی، سیامک ادیب، منصور نصیری و لیندا کیانی
خلاصه فیلم:
داستان حول محور فینال مسابقه فوتبال جام ملت های آسیا در سال ۱۳۴۷(۱۹۶۸ میلادی) میگذرد که بین دو تیم ایران و اسرائیل برگزار می شود و در حاشیه ی این بازی قصه ی آزاد کردن فردی به نام الیاس که توسط اسرائیل به اسارت گرفته شده بازگو می شود صمیمی ترین دوستش مرتضی و خواهر الیاس که نقش های اصلی زن و مرد این فیلم‌هستند با فکر اینکه بازیکنان تیم اسرائیل را به گروگان بگیرند نقشه ای را برنامه ریزی میکنند و…
ژانر فیلم ورزشی ، تاریخی است که با مقدمه ای از صحبت های چند کارشناس (البته ناشناس) که در مورد اهمیت این بازی فوتبال صحبت میکنند شروع میشودو در همان ابتدای فیلم مخاطب رزومه ی مستند سازی کارگردان فیلم در ذهنش تیک می خورد ،بعد از آن صحنه های سیاه و سفید بازی فوتبال که مخاطب کاملا در ذهنش منتظر داستانی فوتبالی است تا اینکه سر و‌کله ی هادی پیدا می شود و قصه اصلی رقم میخورد و مخاطب را کنجکاوانه به ادامه ی ماجرا می کشاند.
موضوع و پیام:
چرا باید اتفاقات غیر ورزشی در این فیلم همزمان با تاریخ برگزاری این‌مسابقه باشد؟
چرا مرتضی تصمیم میگیرد که بازیکنان تیم اسرائیل را گروگان بگیرد؟
چرا وقتی مخاطب مطمئن است که این بازی در آن تاریخ با پیروزی تیم ایران پایان یافته باز هم با داستان همراه می شود؟
شاید جواب همه ی سوالها این باشد که درست است ماجرای مرتضی و دوستانش به ظاهر در حاشیه ی این بازی اتفاق افتاد ولی اصل ماجرای ۱۹۶۸ نه تنها فوتبال نبود که سیاست پنهان شده ی پشت آن بود، این نکته که سیاست نه تنها در ایران بلکه در همه دنیا متاسفانه پایش را از گلیم فراتر گذاشته و حتی در نامربوط ترین موضوعات به نفع خودش وارد می شود.
از داستان فیلم که فاصله بگیریم باید گفت :شخصیت ها به خوبی در نقش ننشسته بودند البته با فاکتور بازی کوتاه خانم لیندا کیانی در نقش زینب که کاملا با مخاطبش ارتباط برقرار میکند.
در مقابل صداگذاری‌نامناسب بعضی صحنه ها مثل صدای خونی که از سر شکسته ی فرد مهاجم در دستشویی شنیده می شود می توان به آهنگسازی مطابق با حس و‌حال شخصیت ها و صحنه ها اشاره کرد.
و در پایان مخاطب با این سوال سالن را ترک‌میکند که آیا برای بیان موضوعات سیاسی فوتبال گزینه ی مناسبی بود؟
✍🏼نقد از : نرجس خاتون ساعدی(عضو انجمن ادبیات داستانی سمر)
مطالب بیشتری را در سایت سمر بخوانید:
- مرد آرام ؛ روایت هزاران نوبهاری که محکوم به کودک همسری می شوند
- نقد فیلم شوهر ستاره؛ نگاهی به زندگی زنان تنها در ایران
