نگاهی به زندگی و آثار داستانی مرحوم اسماعیل فصیح 

اسماعیل فصیح – رمان‌نویس و مترجم – دوم اسفندماه سال 1313 در محله‌ی‌ درخونگاه تهران (شهید اکبرنژاد فعلی نزدیک بازار تهران) متولد شد. به ‌گفته‌ی خودش، بچه‌ی چهاردهم یا شانزدهم یک کاسب چهارراه گلوبندک بود.

تحصیلات اسماعیل فصیح

او دوران تحصیلات ابتدایی را که حدودا تا پایان جنگ جهانی دوم در ایران طول می‌کشد، در دبستان عنصری گذراند و سپس در دبیرستان رهنما به تحصیل پرداخت. آن زمان با دوران دکتر محمد مصدق مصادف بود که درازای دریافت مبلغ 50 یا 100 تومان، برگه‌ی معافی می‌دادند و او هم بدین ترتیب، معافی‌اش را گرفت و با بقیه‌ی پولی که از پدرش به او رسیده بود، برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت.

راه نمیه کاره و بازگشت به تهران

سال 1961 در شهر مزولا به دانشگاه مانتانا می‌رود و مدرک ادبیات انگلیسی می‌گیرد و همان‌جاست که ارنست همینگوی – نویسنده‌ی معروف آمریکایی – را می‌بیند و با او گپی دوستانه و کوتاه می‌زند. سپس به دانشگاه میشیگان می‌رود؛ اما به دلایلی مقطع‌ کارشناسی ارشد را نیمه‌کاره‌ رها می‌کند و به تهران می‌آید و بعد از پنج، شش ماه وارد صنعت نفت می‌شود. در سال 1342 به مؤسسه‌ی انتشاراتی فرانکلین می‌رود و همراه با نجف دریابندری، با استخدام در شرکت ملی نفت با صادق چوبک آشنا می‌شود. سال 1346 اوین رمانش را با عنوان «شراب خام» می‌نویسد و آن را سال 1347 منتشر می‌کند. او سال 1359 با سمت استادیار دانشکده‌ی نفت آبادان بازنشسته شد.

حوضه فعالیت های این نویسنده

این نویسنده در سه حوزه‌ی رمان، مجموعه‌ی داستان و ترجمه کار کرده است.

بخش رمان‌های فصیح:

 «شراب خام» (1347)

«دل کور» (1351)

«داستان جاوید» (1359)

«ثریا در اغما» (1363)

«درد سیاوش» (1364)

«زمستان 62» (1366)

«فرار فروهر» (1372)

«باده‌ی کهن» (1373)

«اسیر زمان» (1373)

«پناه بر حافظ» (1375)

«کشته‌ی عشق» (1376)

«طشت خون» (1376)

«بازگشت به درخونگاه» (1377)

«کمدی تراژدی پارس» (1377)

، «لاله برافروخت» (1377)

«نامه‌ای به دنیا» (1379)

«در انتظار» (1379) 

«گردابی چنین حایل» (1381)

 مجموعه‌های داستان او نیز:

«خاک آشنا» (1349)

«دیدار در هند» (1353)

«عقد و داستان‌های دیگر» (1357)

 «نمادهای مشوش» (1369)

او همچنین آثاری را چون «وضعیت آخر»، «بازی‌ها»،‌ «ماندن در وضعیت آخر»، «استادان داستان»، «رستم‌نامه»، «خودشناسی به روش یونگ»، «تحلیل رفتار متقابل در روان‌درمانی» و «شکسپیر» ترجمه کرده است.

 

اسماعیل فصیح 25 تیرماه سال 1388 در تهران درگذشت.

منبع


مطالب بیشتری را در سایت سمر بخوانید:

 

دیدگاهتان را بنویسید