خنجر را کشیدم و روی گلویش گذاشتم، نبرید.
یاد ابراهیم افتادم هنگام ذبح اسماعیل، خنجر او هم نبرید.
ابراهیم اگر می دانست جایی که پیامبری بوسه میزند را خنجر نمی برد حتما همانند من قربانی را از پشت گردن ذبح می کرد.
از کتاب ذبیح – محمد حسین اخوان طاهری(عضو انجمن ادبی سمر)
انجمن ادبیات داستانی سمر : samarsabz@
